بررسی حجم و سطح مقطع بینی در جمعیت بالغین نرمال ایرانی توسط

زمینه و هدف: ارزیابی objective راه هوایی بینی، کمک فراوانی در جهت درک عملکرد تنفسی از راه بینی می باشد. تست آکوستیک رینومتری، یکی از شایع ترین تستهای مورد استفاده در اندازه گیری های objective راه هوایی بینی می باشد. این تست، قابلیت اندازه گیری سطح مقطع بینی در فواصل مختلف از nostril، حجم بینی و تعیین محل حداقل سطح مقطع بینی را دارا می باشد. با توجه به اینکه میزان متغیرهای ذکر شده در نژادهای مختلف، متفاوت می باشد، بدست آوردن مقادیر نرمال در جمعیت بالغ ایرانی به عنوان معیاری در امر تشخیص و درمان بیماری های راه هوایی بینی بسیار مفید می باشد. روش بررسی: تعداد 180 نفر از جمعیت بالغ(60-18 سال) ایرانی بدون شکایت راه تنفسی بینی، تحت تست آکوستیک رینومتری قرار گرفتند و متوسط حجم و حداقل سطح مقطع بینی در آنها تعیین گردید و همچنین ارتباط این متغیرها با سن، جنس، قد، وزن، مصرف سیگار و مصرف داروی ضد احتقان موضعی بررسی شد. مطالعه از نوع مقطعی(cross sectional) بود و از آزمون های correlation test، t test و descriptive statistics در نرم افزار spss استفاده شد. یافته ها: در جمعیت مورد مطالعه، قبل از مصرف داروی ضد احتقان، حجم کل بینی(مجموع حجم های راست و چپ)، 94/0±12/8 سانتی متر مکعب و حداقل سطح مقطع کل بینی، 17/0±9/0 سانتی متر مربع بود. مقادیر فوق ارتباط معنی داری با مصرف سیگار، سن، جنس، قد و وزن افراد مورد مطالعه نداشتند. حجم و حداقل سطح مقطع بینی پس از مصرف دکنژستان افزایش داشته است. نتیجه گیری: با توجه به تفاوت حجم و حداقل سطح مقطع بینی در نژادهای مختلف، استفاده از این آمار در نژاد ایرانی، معیار مناسبی برای تشخیص بیماری های رینولوژیک، انتخاب درمان صحیح(طبی یا جراحی) و همچنین مقایسه نتایج قبل و پس از عمل جراحی راه هوایی بینی می باشد.